Sociale huur niet meer geschikt voor doelgroep

De volkskrant bericht vandaag dat corporaties op grote schaal de huur van een vrijgekomen woning ophogen zodra er een nieuwe huurder in komt. Afgelopen jaar was dit gemiddeld 100 euro per woning. Hierbij geven corporaties aan dat ze dit wel moeten doen om de verhuurdersheffing te kunnen betalen.

Nu zal daar ongetwijfeld iets van waarheid in zitten en ik denk dat het vlak voor de verkiezingen een goed moment is het PVDA electoraat te herinneren aan de steun die de PVDA (en VVD, CU, SGP, D66) gaf aan het plan om huren op te drijven om gedwongen doorstroming naar de koopsector op gang te brengen. Maar zolang ik mij kan herinneren is een huurwoning duurder voor een nieuwe huurder dan deze was voor degene die de woning verliet. Dat de woningvoorraad duurder werd voordat de verhuurdersheffing op tafel kwam is ook zichtbaar in de cijfers die CFV hierover publiceert:

Afgelopen jaar zal dit dus zijn verergerd. Inmiddels is de situatie zo nijpend dat een groot deel van de woningen helemaal niet meer te betalen is voor de doelgroep. Het NIBUD berekent namelijk dat een paar zonder kinderen 38.000 euro moet verdienen om een huur van 700 euro op te hoesten. Dat is de vraagprijs van een groot deel van de huizen die nu worden aangeboden. Tegelijkertijd mogen corporaties nagenoeg geen sociale huurwoningen toewijzen aan mensen met een inkomen boven de 34 duizend euro.

Je kunt je sowieso afvragen hoe ‘sociaal’ sociale huur nog is. De op dit moment aangeboden huurwoningen in Amsterdam, Utrecht en gooi en vechtstreek kosten respectievelijk 12,46 euro/m2, 11,76/m2 en 12,11/m2. Dat is weliswaar (vooral in Amsterdam) iets onder de vrije sector prijzen, maar vaak krijg je maar bar weinig voor het geld. In landen om ons heen hoef je met zulke prijzen overigens ook in de vrije sector niet aan te komen.

Prijzen in de vrije sector:

Dat huurwoningen 1200 euro op jaarbasis meer opbrengen wanneer er een wisseling van huurder is betekent overigens een grote incentive voor corporaties om ‘doorstroming een handje te helpen’. Ik zie dan ook de wens van corporaties voor studentencontracten, waarbij iedere 5 jaar een woning leeg komt in dat licht. Ook een experiment als ‘flexibel huren‘, waarbij mensen met een loktarief van een sociale huurwoning naar een vrije sectorwoning worden bewogen past goed bij deze strategie.