Het sociaal en cultureel planbureau pakte vandaag uit met een 25 MB grote PDF, genaamd ‘de sociale staat van Nederland 2013’. Het is een boekwerk van 334 pagina’s die ik niet allemaal heb gelezen. Wel las ik het woningmarkthoofdstuk, dat enkele zaken bevat die de moeite zijn om even te highlighten:
Het eerste dat opvalt is dat het SCP de omvang van tijdelijke verhuur in kaart brengt door op funda te kijken, een werkwijze die ik wel waardeer. Overigens struikel ik wat over de constatering dat ‘de verhuur van koopwoningen’ is gestegen. Wat mij betreft is een woning een woning. Als deze wordt verhuurd zou ik deze een huurwoning noemen, maar dat is een pietluttigheidje mijnerzijds.
Vervolgens stelt het SCP dat het aantal starters bijna overanderd bleef en de terugval in verkochte woningen vooral moet worden gezocht bij doorstromers. Wist je al, toch belangrijk om nog even aan te stippen. Wel noemt men een getal, 2,15 miljoen huishoudens. Dát is nogal wat! Een exacte onderverdeling naar woningtype wordt er niet gegeven, maar het gaat met name om mensen die vast zitten in een koopwoning.
Nederland heeft internationaal gezien een buitengewoon klein aantal huiseigenaren vrij van hypotheek. Ongetwijfeld worden deze cijfers wat verpest door een grote groep boomers die hun hypotheek met een pennestreek kunnen aflossen, maar om fiscale redenen een schuld open laat staan, maar toch. Het valt op.
Ondanks de mooie plaatjes waarin je kunt zien dat huizen betaalbaarder zijn geworden, concludeert SCP nog maar eens dat we wel degelijk een groter deel van ons inkomen aan wonen zijn gaan uitgeven. Dit komt overeen met de cijfers van Eurostat overigens.