Gister bracht de Bank for International Settlements (BIS) een vrij uitgebreide toelichting op haar dataverzameling met betrekking tot huizenprijzen. Het kan mijn perceptie zijn, maar hier en daar lijkt het haast of men jaloers is op de aandacht die The Economist en Dallas Fed krijgen met hun data. Zo laat men doorschemeren toch al sinds de jaren ’80 met het onderwerp bezig zijn en dat Eurostat op hun werk voortborduurt.
Het stuk beschrijft vooral de verschillende datasets (inclusief een Noorse set die terug gaat tot 1819) en de moeilijkheden waar men tegenaan loopt bij het samenstellen van prijsindexen, zoals gebrekkige registraties en massale belastingontduiking in bepaalde landen. Gelukkig maar dat zij al die moeite doen wij ons daar niet mee hoeven te vermoeien.
De hoogste informatiewaarde voor mij heeft onderstaande grafiek, met de huizenprijzen afgezet tegen de huren en tegen de besteedbare inkomens. Uit deze grafiek blijkt dat prijzen redelijk in verhouding zijn met de huren, maar historisch gezien nog ruim 20 procent te duur zijn ten opzichte van de besteedbare inkomens. In Japan zijn huizen inmiddels 40 procent te goedkoop ten opzichte van de inkomens.
Dat huizen ten opzichte van de huren niet veel te duur lijken, komt vooral omdat wij in tegenstelling tot de meeste omliggende landen de huren boven de inflatie hebben laten stijgen. Anders dan tijdens de zeepbel van de jaren zeventig zijn huren bij de huidige zeepbel niet achtergebleven bij de inkomens maar juist harder gestegen.
Bovenstaande grafiek in het groot vind je hier.
10 comments for “BIS: huizenprijzen nog ruim 20% te hoog t.o.v. inkomens”